Atrakcyjny= chudy?

Takie przekonanie żywi wiele młodych nastolatek. Trudno, żeby było inaczej. Na pierwszych stronach gazet plotkarskich króluje przeważnie „anorectic look”. W ten sposób telewizja, prasa i Internet kreują cyberideały przy których młode dziewczyny czują się nieatrakcyjne i zaczynają swoją przygodę z anoreksją. Warto zaznaczyć, że nie każda dziewczyna, która zaczyna się odchudzać musi od razu popaść w anoreksję. Istnieją trzy grupy czynników zwiększających ryzyko wystąpienia tego typu zaburzenia odżywiania:

1) indywidualne:
– stany depresyjne,
– niskie poczucie własnej wartości,
– lęk przed otaczającym światem,
– traumatyczne przeżycia,
2) zdrowotne (skłonność do tycia, zaburzona przemiana materii),
3) społeczne (w tym przede wszystkim rodzinne).

Wystąpienie anoreksji jest bardziej prawdopodobne w przypadku osób, które mają problemy z otwartością i wyrażaniem emocji wśród swoich bliskich, posiadają zaburzone relacje rodzinne i nie mają wsparcia w innych bliskich osobach.

Krzywe zwierciadło


Anoreksja jest zaburzeniem w którym choruje zarówno psychika jak i ciało. Istnieje pogląd, że najważniejszym symptomem anoreksji są zaburzenia w postrzeganiu własnego ciała. Oto jak Laurie Halse Anderson, autorka książki „Motylki”, opisuje wewnętrzne przeżycia swojej bohaterki anorektyczki:

„Wyciągam z wody dłoń. Jest jak kłoda. Gdy wkładam ją do wody, staje się jeszcze większa. Ludzie widzą kłodę i nazywają ją gałązką. Krzyczą na mnie, bo nie potrafię zobaczyć tego, co widzą oni. Nikt nie umie mi wyjaśnić, dlaczego moje oczy działają inaczej niż ich”


Zaburzony obraz własnego ciała, czyli postrzegane go inaczej niż rzeczywiście wygląda, prowadzi do działań mających na celu redukcję masy ciała. Konsekwencje są już oczywiste – zapadnięte policzki, odstające kości, uwidocznione zarysy żeber. Dążąc do szczęścia osoba chora na anoreksję sama się unieszczęśliwia, a nawet zabija. Tak! Anoreksja jest chorobą śmiertelną, ale tylko nikły procent osób chorych na to zaburzenie zdaję sobie z tego sprawę.

Za wąskie drzwi

Najnowsze badania eksperymentalne naukowców z Utrecht University w Holandii pokazują, że anorektyczki nie tylko widzą się jako otyłe, ale również wykonują czynności zautomatyzowane (jak poruszanie się) tak, jakby ich rozmiar ciała był większy od rzeczywistego.
Jak to udowodniono? Osoby biorące udział w eksperymencie poproszono o przejście przez kilka par drzwi różniących się szerokością. Ludzie o właściwym obrazie ciała, przechodząc przez węższe drzwi, zaczynają odwracać się (tak, aby przejść nieco bokiem i na pewno się zmieścić) w momencie, kiedy szerokość drzwi nie przekracza 125% szerokości ich ramion. Anorektyczki, natomiast, obracały się lekko przed przejściem przez otwór drzwiowy o szerokości 140% ich ciała. Jest to dowód na to, że w terapii anoreksji bardzo ważnym elementem jest koncentracja na odbudowie realistycznego obrazu własnego ciała. Pamiętajmy – anoreksja jest chorobą, która wymaga bezwzględnej interwencji terapeutycznej. Nie pozwólmy, by bliskie nam osoby, dążąc za szczęściem, nieświadomie popełniały samobójstwo.


Masz problemy z anoreksją? W Twoim otoczeniu jest bliska Ci osoba, która choruje na anoreksję i nie wiesz jak zareagować? Specjaliści Poradni Rodzinnej Salomon są do Twojej dyspozycji. W poradni rodzinnej Salomon w Łodzi, zajmujemy się zarówno kompleksową pomocą psychologiczną i psychiatryczną. Uczciwość zawodowa i osobista oraz nieustanne podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez naszych specjalistów to z pewnością nasze niepodważalne atuty. Zapraszamy do kontaktu!